Pracujemy w godzinach: Poniedziałek - Piątek od 8:00 do 22:00, Sobota od 8:00 - 18:00, Niedziela od 10:00 - 18:00
Diagnostyka i leczenie chorób wewnętrznych realizowane w przychodni weterynaryjnej Lupus

Choroby układu moczowego

Zapalenie dolnych dróg moczowych kotów ( feline lower urinary tract disorder = FLUTD), bardziej znane pod nazwą syndromu urologicznego kotów czy też idiopatycznego zapalenia pęcherza moczowego, to choroba często rozpoznawana u kocich pacjentów w gabinetach weterynaryjnych.

 

Kto choruje?

FLUTD dotyczy najczęściej dotyczy kotów w wieku 2-6 lat, zdecydowanie częściej występuje u kastrowanych, niewychodzących kocurów niż u kotek. Czynnikiem sprzyjającym jest otyłość.

 

Jakie są przyczyny FLUTD?

- dieta z wysoka zawartością magnezu, co powoduje wytrącanie się kryształów struwitowych w moczu, te z kolei mogą doprowadzić do niedrożności cewki moczowej

- nawracające zakażenia ukł . moczowego

- stres środowiskowy ( zbyt duża liczna kotów, zmienianie miejsca kuwety)

Związku z tym wyróżnia się 2 grupy pacjentów z FLUTD. Do pierwszej zaliczamy pacjentów z obecnymi kryształami struwitowymi czy nawet jawną kamicą pęcherza. U tych kotów jest wysokie ryzyko niedrożności cewki moczowej.

W drugiej grupie natomiast są koty u których FLUTD przebiega bez obecności struwitów, a więc ryzyko niedrożności jest minimalne.

 

Jakie są objawy kliniczne?

Zwykle właściciel kota zgłasza w gabinecie, że:

- kot często oddaje mocz- tzw. częstomocz

- oddawanie moczu jest nieprawidłowe i występuje silne parcie- dysuria ze strangurią

- mocz jest podbarwiony krwią- hematuria

- kot wylizuje nadmiernie ok. cewki moczowej

- kot nie oddaje moczu lub oddaje go kropelkami - może to świadczyć o całkowitej bądź częściowej niedrożności cewki moczowej

 

Diagnostyka i leczenie:

Rozpoznanie FLUTD opiera się na:

- wywiadzie

- badaniu klinicznym

- badaniach dodatkowych ( analiza moczu, analiza krwi, rtg/ usg dróg moczowych)

 

W badaniu klinicznym kota z niedrożnością cewki stwierdza się:

- bolesny i napięty pęcherz moczowy

-często podwyższoną temperatura ciała zwierzęcia

- zaczerwienienie ujścia cewki moczowej i obrzęk prącia ( z nadmiernego wylizywania)

Jeśli kot nie oddaje moczu od 36-48h dołączają się:

- apatia

- brak apetytu

- czasami wymioty spowodowane rozwojem azotemii przed nerkowej

Taki pacjent wymaga natychmiastowej pomocy lekarskiej. Należy udrożnić cewkę moczową, zwykle podaje się w tym celu leki uspokajające i przeciw bólowe i wówczas zakłada cewnik do pęcherza moczowego. Cewnik należy zamocować szwami do napletka, tak by kot go nie usunął. Pobrany mocz poddaje się badaniu ogólnemu ( ciężar wł, badanie osadu i poszukiwanie kryształów), jeśli jest podejrzenie zakażenia to również wykonuje się posiew w celu hodowli bakterii.

Poza tym wykonuje się badanie krwi żeby określić wartości parametrów nerkowych ( mocznik, kreatynina)- służy to wykluczeniu azotemii.

Pomocnym badaniem jest usg ukł. moczowego- pozwala wykluczyć istnienie innych chorób dróg moczowych ( nowotwory, polipy w pęcherzu moczowym, kamica) oraz ocenić ścianę pęcherz moczowego oraz stan nerek.

Postępowanie u kota z drożną cewką moczową z objawami krwiomoczu, dysurii- strangurii nie jest tak złożone.

W leczeniu stosuje się leki przeciw zapalne, przeciw krwotoczne oraz glikozaminoglikany działające protekcyjnie na bł. śluzową pęcherza moczowego oraz antybiotyki. Zawsze należy wykonać badanie moczu, by potwierdzić bądź wykluczyć obecność struwitów.

 

Leczenie farmakologiczne pacjenta z FLUTD trwa minimum 14 dni, zawsze należy wykonać kontrolne badanie moczu po leczeniu. Najważniejszym elementem długotrwałej terapii jest zastosowanie diety, której celem jest rozpuszczanie kryształów istniejących i zapobieganie wytrącaniu się kolejnych. Dieta ta utrzymuje kwaśny odczyn moczu. Kot powinien mieć stały dostęp do wody.

Choroba nawraca u 45% pacjentów co najmniej raz. Jeśli dochodzi do częstszych epizodów FLUTD z niedrożnością cewki moczowej można wykonać radykalny zabieg chirurgiczny polegający na wyszyciu ceki moczowej. Nie daje on jednak gwarancji, że nie dojdzie do niedrożności cewki.